''Կարտինալական Խորհուրդի'' Ժողովը` Ֆրանչիսկոս Քահանայապետի Նախագահութեամբ։

Այսօր երեքշաբթի 1 հոկտեմբերի առաւօտեան, Քահանայապետական պալատի 3-րդ յարկը գտնուող ''Մատենադարանի'' սրահներուն մէջ սկիզբ առին, անցեալ 13 ապրիլին ստեղծուած`'Կարտինալական - ութեակ- Խորհուրդի'' նիստերը, Ֆրանչիսկոս Սրբազան Քահանայապետի նախագահութեամբ։

Վերոյիշեալ խորհուրդի պարտականութիւնն է, ըստ 28 սեպտեմբեր թուակիռ Քահանայապետական ձեռագիրին, ''Օգնել Սուրբ Պետրոսի յաջորդին ''Տիեզերական Եկեղեցիի Կառավարելու առաքելութեան'' ու ապա ''ուսումնասիրել Բարի Հովիւ - Pastor Bonus - Առաքելական Սահմանադրութեան վերատեսութիւնը։Խորհրդակցական նիստերը կը տեւեն մինչեւ 3 հոկտեմբեր։

Վերոյիշեալ ութեակ խորհուրդին մաս կը կազմեն աշխարհի զանազան ցամաքամասերը ներկայացնող Կարտինալներ. Կարտինալ Ճուզեփփէ Պերդելլօ` (Իտալիա), Վատիկանի Պետութեան նախագահը, Կարտինալ ֆրանչիսքօ Խավիէ Էրրազուրիս Օսսա` (Չիլի), Սանդիակոյի երբեմնի եպիսկոպոս, Կարտինալ Օսվալտ Կրասիաս` (Հնդկաստան), Պոմպէյի արքեպիսկոպոս, Կարտինալ Րէյնարտ Մարքս` (Գերմանիա), Միւնխէն Ունտ ֆրէյզինկի արքեպիսկոպոս, Կարտինալ Լորան Մոնսէնկուօ Բազինիա (Քոնկօ), Քինշասայի արքեպիսկոպոս, Կարտինալ Սին Բադրիք Օ՛ Մալլէյ (Միացեալ Նահանգներ), Պոսդոնի արքեպիսկոպոս, Կարտինալ Ժորժ Բէլ (Աւտրալիայ), Սիտնիի արքեպիսկոպոս, Կարտինալ Օսքար Մարատիակա, Դէկուչիկալբայի արքեպիսկոպոս որ ունի նաեւ ''խորհուրդի համադրողի'' պաշտօն, իսկ գերապայծառ Մարչէլլօ Սէմէրարօն` Ալպանոյի եպիսկոպոսը վերոյիխեալ խորհուրդի քարտուղարն է։
Սուրբ Աթոռի մամլոյ գրասենեակի տնօրէն` Հայր Ֆետերիքօ Լոմպարտին, մամուլին ունեցած հանդիպումի ընթացքին յայտարարած է թէ ''Կարտինալական Խորհուրդի'' ստեղծումով Ֆրանչիսկոս Քահանայապետը ուզած է Եկեղեցւոյ կառավարութիւնը հարստացնել ''խորհրդակցական'' նոր եղանակով։ Լոմպարտի ապա հատատած է թէ ''Կարտինալական խորհուրդը'' ոչ մի վճիռ պիտի արձակէ եւ թէ այդ մէկը Քահանայապետին վերապահուած առանձնայատկութիւն մըն է։

Նշենք թէ ժողովէն առաջ, առաւօտեան ժամը 7-ին, ֆրանչիսկոս Քահանայապետը Տոմուս Սանդա Մարդայի մարտան մէջ մատոյց առօրեայ սուր պատարագը ''Կարտինալական Խորհուրդի'' անդամներուն մասնակցութեամբ։ Այս առթիւ արտասանած իր քարոզին մէջ Սրբազան Հայրը բաղձանք յայտնեց որ ''այս ժողովները մեզ աւելի խոնարհ դարձնեն'' ապա հրաւիրեց ''Աստուծոյ վրայ վստահիլ որպէսզի Եկեղեցին կարենայ գեղեցիկ վկայութիւն մը տալ մարդոց''։ Նորին Սրբութիւնը իր խորհրդածութիւնը կեդրոնացուց ''հեզութեան'' վրայ հաստատելով որ ''քրիստոնիային ճանապարհը` խոնարհութիւնն ու հեզութիւնն է'' մատնանշելով յատկապէս ''Մանուկ Յիսուսի Սրբուհի Թերեզայի'' օրինակին որուն յիշատակութիւնը կը նշուի այսօր։